Hoe Karel's stenen tot beelden verworden.
Karel de beeldhouwer
Tijdens een eerste kennismaking met steenbewerking op een zaterdagmorgen in september 2003 probeerde Karel direct diep in de steen te werken. Er werd hem echter te kennen gegeven dat zoiets zeer ongebruikelijk was en dat het juist op de "Academie" gebruikelijk is om voor ieder gat een rondje te geven.
Die gedacht pastte niet bij Karel, hij wil de ziel van die steen losmaken. Voor hem is het werken met steen iedere keer weer een grote verrassing, omdat het contrast van het ruwe van steen gecombineerd met bewerkt glad oppervlak ontroerend mooi kan zijn. Soms ontstaat zelfs de illusie dat het geassembleerde losse onderdelen zijn.
Op één beeld na, zijn alle beelden die hij gemaakt heb uit één enkele steen vervaardigd. Bij de bol in Albast is de kern van de steen wel losgekomen, maar omdat die binnen de steen ontstaan is, vormt die bol met de steen eromheen toch één geheel. Die bol kan er niet uit, die ligt gevangen binnen de oorspronkelijke steen.
Wat steeds belangrijker geworden is in het werk van Karel is dat de oorspronklelijke steen zo veel mogelijk intact blijft, waarbij het object binnenin de steen gevormd wordt. Een lastige opdracht, maar daardoor komt wel het mooiste uit die steen naar boven. Vaak is die ook verrassend kleurig.
Daarmee is het ook met vrijwel alle beelden mogelijk de oorspronkelijke vorm van de steen terug te vinden door het beeld op te vullen met nat zand in de zelfde kleur of sneeuw. Dat vraagt om verfilming, maar daar is nog geen tijd en geld voor.
Sinds enige tijd is er ook een lijn beelden in baksteen. Dat levert heel bijzondere vormen op.,.. Er is nog veel te ontdekken.